“ซอนอู” ต้องใช้ชีวิตอยู่ในวันที่เหมือนนรก หากไม่สู้ เขาก็แทบจะหายใจไม่ออก การต่อสู้ของเขานั้นดุเดือดและรุนแรงถึงขีดสุด ไม่ว่าจะเป็นเสียงเนื้อถูกฉีก หรือเสียงกระดูกหักดังกรอบแกรบ เขาก็ยังทุ่มตัวเข้าอัดพวกนักเลงอย่างไม่ลังเล จนกว่าภายในโกดังนั้นจะเงียบสนิท

ถึงแม้บาดแผลเก่าที่ยังไม่หายดีจะต้องถูกซ้ำจนเป็นรอยใหม่ 'ซอนอู' ก็ยังคงเผชิญหน้ากับความมืดมิดรอบตัว เขาต้องกลบความอึดอัดที่ไม่อาจระบายออกไปได้ แล้วเดินจากไปตามลำพังทุกครั้ง

ทว่า ในครั้งนี้ ขณะที่เขากำลังจะเดินจากไป มีใครบางคนคว้าข้อเท้าของเขาไว้ เสียงนั้นเอ่ยออกมาด้วยความสิ้นหวัง “พี่… พอจะพาผมไปด้วยได้ไหมครับ?”

เรื่องราวความสัมพันธ์ท่ามกลางความรุนแรงและห้วงอารมณ์ที่มืดมิดกำลังจะเริ่มต้นขึ้น ระหว่างชายหนุ่มผู้เต็มไปด้วยบาดแผลและคนที่ต้องการพึ่งพาเขา